s a p l a n ı p

çarklara emanet dönerken zihnim
çýðlýklarý giderek cýlýzlaþtý tüm sözcüklerin

bedenimden akýp gitti
sabýrla büyüttüðüm dertlerim
onlar yoksa
ben sen miyim


geçmiþe sünger çektikçe gök/yüzü kuruyan
hangi otobüsü beklediðini unutan
her ümide katýk bir hataya
s a p l a n ý p
kovamda sönmeye yüzer
her tan yeri oltama takýlan
sahipsiz güneþlerim


yaðmurlara emanet sönerken zihnim
renkleri griye özendi tüm sözcüklerin

yer çekimine yenik düþen
her gün sonunda eksilen
ben sen miyim


ÝSTÝSNA (1 Temmuz 2011, Atakent)
Ýstisnalar kaideyi bozar.
(önceki þiir: “elzem”)

t ü m o k u r l a r a t e þ e k k ü r l e r i m l e
Sosyal Medyada Paylaşın: