gözlerim dolmuþtu sanýrým o akþam kýrýk dökük bir kaldýrým taþýnda kýsacýk hayatýmý düþünmüþtüm yok oluþlar yýkýmlar talanlar ve vurgunlar yemiþ ömrümü düþünmüþ gözyaþlarýna boðulmuþtum o akþam kaldýrýma düþen gözyaþlarým yýkamýþtý ufak bi kaðýdý mürekkebi daðýlmadan son kelimeyi okuyabilmiþtim DAYAN .... hayat bana herþeye raðmen dayan demiþti neden di dayanmak tekrar yýkýlmak kül olmak parçalanmak mahvolmak içindi belki de DAYAN ... üçbeþ kuruþluklarýn gözünde bir bit kadar olmak içindi DAYAN .. .kýrýlmýþ kumbaramdaki son kuruþla çukulata almaktý belki belkide son takatimle boðaz manzarasýna karþý oturmaktý DAYAN ... nedendi çamurun içinde bata çýka yürümek taþa takýlýnca üstünü silkelemek miydi DAYAN .. yoksa herþeyi boþverip sonsuz uykuya dalmak mýydý DAYAN ..... NEYE DAYANMAKTI HERÞEYÝN YOK OLUÞUNDA GÖZÜMÜ KIRPMADAN ÝZLEMEKTÝ SANIRIM.... DAYAN DAYAN DAYAN....
Sosyal Medyada Paylaşın:
cansu calayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.