aðacýn kollarý altýnda uzanmýþ yatýyorum bir bulut üzerimde siyah,aðaç kadar deðil düþündüklerimden biraz geri gidiyorum hissiz.ýssýz bir soðuk içime iþliyor nedensiz açýlýyor gökyüzü sýrýtan güneþ ve lakayt ýþýklarý gözüme giriyor.hadsiz. canýma minnet borcu var kedinin.aksak olan sadece o deðil. iþin baþýnda oluyor her þey.kimisi bundan ölüyor haz duyarken birileri. sesler kesildi kesilecek.sýrýtan þey birazdan gidecek. ey gökyüzü !sana minnet duyanlara söyle gürültülü o ismini. baðýran kimse herkes ondan özür dilemeli. ýþýklar,yanýbaþýmda deðil.ileride oyalanan bir kadýn ve erkeðin üzerinde.ne de güzelsiniz,çiftlerken bedenlerinizi.
yumruk yaptým ellerimi.kolaysa açsýn gökyüzü. birazdan kýzarýr yüzüm.aðacýn altý biraz daha serin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
renbo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.