Efendim Sultanım Ebed Sürurum
Senden ayrý kaldým bu ýssýz yerde,
Aðlarým, sýzlarým, inler dururum.
Güzel cemalini bir göremeden,
Bu virane ilde her an kururum.
Kalbim sanki taþtan da sert bir etti.
Bakýþýn anýnda onu kül etti.
Bu zalim hasretlik canýma yetti.
Senin eteðinde benim huzurum.
Nerdesin, nicesin bir haber gönder.
Cemalin gönlüme bir nurlu önder,
Sararan ruhumu ruhuna dönder.
Gözümün ýþýðý, sönmeyen nurum.
Yüz bin cefa kýlsan yine bana hoþ,
Sensiz bir ben deðil bu âlem bomboþ.
Yanýndayým iþte olmuþum sarhoþ.
Yerlerde sürünür þimdi gururum…
Hadim’im âlemde deðersiz tozdum.
En yoz nesnelerden belki de yozdum.
Himmetinle nefsin düzenin bozdum.
Efendim sultaným ebet sürurum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.