BENİ SUSTURAMAZSIN

Evini seversin, arabaný, bahçeni, bahçendeki aðacý mesela.
Çünkü bir deðeri ve ederi vardýr.
Peki ya bir kadýný bir imkansýzý ne için seversin?
Bu neyin kapýlmasýdýr tüm denksizliklere raðmen?

Bin defa haykýrýp da sevdaný, yýrtarken içini,

Taþ duvarlar bile anlayýp dile gelirken,
ve tek bir ses duyamadýðýn halde sevdandan.

Ve dahi hiç bir þekilde gerçekleþmeyecek ve yaþanmasý mümkün olmayan bir aþka
düþtüðünü bile bile...

Niye seversin bir kadýný?

Ayný geçmiþte yaþamak isterdim seninle,
ayný zaman ve mekanda...
Yemin ediyorum o geçmiþi geleceðimiz yapmaya yeterdi gücüm o zaman.

Kadük yýllarýn gerisine gidip þimdiye inliyorum. Herkesin sessiz ve edepsiz saydýðý þeyleri
haykýrýyorum. Seviyorum seni diyorum baðýra çaðýra ve herkese inat, su gibi aziz,
ekmek gibi nimettten bildiðim aðzýný öpüyorum bütün yangýnýmla.


Bazen gidiyorum senden. Ama çaresizligimden...
Her gidiþimde yeniden baþveriyorum.
Yetiyorsa yüreðin kov haydi beni.

Gitmiyorum.
Ýlmeðinden geçirip baþýmý
Ölümüne diyorum.
Kadýným yapýyorum seni her gece
Sevdikçe kirleniyor
Kirlendikçe seviyorum.

Þimdi örtebilirsin söylediklerimin üzerini.
Abanoz siyahýnda geceleri serebilirsin
þiirlerimin ve sözlerimin üzerine yorgan gibi...

Haydi zamanýn erkliginde yok et beni,
kelimelerimi ve dizelerimi.

Senin gücün, kendi suskunluðuna yeter.

Beni susturamazsýn..


Vedat Yaman



Sosyal Medyada Paylaşın: