Sen bu þiirin son satýrýný okuduðunda
Ölmüþ olacaksýn.
Sen,
Gülüþlerinin kýyýsýna þiirler yazdýðým,
Sen, bir bakýþýna evleri tutuþturduðum,
Ormanlarý ateþe verdiðim kadýn.
Ve sen,
Milyonlar uyurken gece yarýsý
Ýçimde uyanan devlerin tek sebebi.
Gamzelerinden su içirdiðim kuþlarýn
Bedduasýný alan,
Harman yeri yüreðimin müsebbibi.
Ve kör kuyularýn en dibi
Gibisin artýk,
Don vurmuþ dudaklarýmda.
Þimdi kendi ellerimle
Gönlümün gardiyanlarýna teslim ediyorum seni.
Ýçimdeki cellatlar ayýracak baþýný gövdenden.
Gasilsiz ve mintansýz gömecegim
Bir akþam ezanýnda,
Kimsesizler mezarlýðýnda.
Ve son sözüm,
Sen sen ol,
Gülüp geçme sevdalara.
Defol...
Vedat Yaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.