Değil mi...
Ezelden beri sözün aslý özdür
Güneþi topraða gömsen de közdür
Hamuru fýrýnda piþiren maya deðil mi
Özlemi bir yele atsan da
Ayrýlýðý icat eden aþk deðil mi
Derinlerden daha derin var
Her zararda bir kar var
Suyu içsen de seli yabana atma
Çýraya alevi veren ateþ deðil mi
Ýnsan içinde insan var
Çaputtan türlü türlü urba olsa da
Güle rengi veren kök deðil mi
Sokaklar bazen küser bu kente
Her þeyin bir sebebi var bilmem nerde
Þaraba kýrmýzýyý veren el deðil mi
Açar karanlýkta Zühre yýldýzý
Avuçlarýmda düþlerin yer açar
Feleðe ne kadar ah etsen de
Yaþamý ölüme biçen bir soluk deðil mi
Kalem kendini þah sanýrsa
Mýsrada heceyi yok sayma
Þiire söz veren harf deðil mi
Gün gelir amansýz bir dar’a düþersen
Alma kara cahilin fikrini
Ýnsaný kamil kýlan akýl deðil mi
Zamansýz çiðler kanar ellerimde
Yarama tuz eken gülüþün olsa da
Yürekte zehrini döven
Saçýndaki kara deðil mi
Gözlerimdeki yaþý suyla yýkasan da
Aynaya fikir veren yüz deðil mi
Buluta yaðmuru gök çalar
Marifet fýrçayý doðru tutmak
Gerçek tene kafeste sahip çýkmak
Sýrrý ele veren dil deðil mi
Çirkini kenara atýp güzele koþma
Yarýmý tam yapan da yarým deðil mi
----Haydar Þahinbay------
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.