Bir kilitle bir ömrü hapsettim dört duvar arasýna, Parmaklýklar arasýndan bakýyorum sevdalýma, Gece hasret iniyor dilime bir türkü tutuyor gönlüm mýrýldanýyorum boþluða,
uyuyor gençliðim yaþanacak yýllarýma, betona dayanmýþým nede çok yaþamýþým bu rutubetli odada,
Bir suçlu bin kusurlu benliðim oturuyor yanýmda, yüzünü düþürmüþ de bakýyor keskin keskin suratýma, bir sayýp bin sövüyor haksýzlýðýma sabah olmuyor bu gece bana,
Bir masa Bir kaðýt Bir kalem yazýyorum hayata,
umut nerede hangi çocuðun gözlerinde gösterin bana, kim bilir hangi yaralý düþüm þimdi oyun oynuyor bana,
elimle itip gittim mutluluk hangi evin sofrasýnda, bereket bildiðim yüzün kimin gündüzü oldu da karanlýðý dost ettin bana,
suç benim hata benliðimin, ben eþittir yine haksýz benim ben bilemedim hangisi benim bu kafayla betonuma bir çizik daha çizerim,
hatýran git gide kayboluyor alnýmda, yüzüm sararmýþ bir resim, dört duvarda olsa yaþlanýyor insan nerede olursa.
AHMET ORMANCI hocama en içten sevgilerimle teþekkür ederim saygýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra karakuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.