MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İSLAHİYELİ OZAN İSMAİL YILMAZ - 6
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ

İSLAHİYELİ OZAN İSMAİL YILMAZ - 6






ÝSLAHÝYELÝ OZAN ÝSMAÝL YILMAZ - 6

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – 6

Ozanýmýz Ýslahiye’li Ozan Ýsmail YILMAZ; 1920 yýlýnda Gaziantep’in Ýslahiye ilçesinin Kozdere (Ýntilli) köyünde doðdu. 3 yaþýnda iken babasý Çete Reisi Göv Mehmet Çavuþ Gavur Daðlarýnýn Kanlý Geçit, Kýzýldere mevkiinde Fransýzlarla yapýlan bir çatýþma esnasýnda iki akrabasý ile birlikte þehit düþünce öksüz kalýr. Kendinden iki yaþ küçük kardeþi Ahmet’le birlikte dedesi ve amcalarý tarafýndan büyütülür. Askere gider gelir ve evlenir. Ýlk eþinde 4 çocuk babasý olur. Ýlk eþi vefat edince ikinci evliliðini yapar 5 çocuk da ikinci eþinden olmak üzere 9 evlat babasý olur.
Devlet Demir Yollarýnda memur olur. 54 yaþýnda vazife baþýnda 54 yaþýnda bir kalp Krizi sonunda vefat eder. Mezarý Ýslahiye’nin Kozdere Köyündeki Göztepe mezarlýðýndadýr.
Gençlik yýllarýnda baþladýðý þiir ve hikaye söylemeye ve yazmaya ölümüne kadar devam eder. Þiirleri Bazý dergi ve gazetelerde yayýnlanýr. “Þakkýþefe” ve “Toros Seyahatý” isimli basýlý iki þiir kitabý bulunmaktadýr. Hayatý ve þiirleri pek çok Edebiyat öðrencileri ve Öðretim Üyeleri tarafýndan Tez konusu olarak iþlenmiþ ve hazýrlanmýþtýr. Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ: Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ’ýn oðludur.

TANIÞ OLDUK SEVGÝ BULDUK

Tanýþ olduk sevgi bulduk sevda yüklü bakýþda
Neler denir ne söylenir geçilmiyor nazýnda,
Cilvelenir gülüþülür gönle dolar akýþda
Kavak yeli eser baþa çoðu bulur azýnda.

Sevsen beni bende seni ta ebedi ebede
Eller açak dua edek ulu yüce mabede
Ben canýmý esirgemem gördüðüm ol raðbete
Gönül doðru yolda inan yalan yoktur sözünde.

Sevmek için konuþmalar asla yalan sayýlmaz
Sev seveni her zaman sen hiç tadýna doyulmaz
Elden fýrsat gider ise ihtimalki bulunmaz
Konan kuþu kaçýrma sen yakala hem tezinde.

Sevmek gayet iyi þeydir sevilmesin bilene
Bu sözüme dikkat eyle inanma her yalana
Bir yazarsan beþ yazayým cevap verki gelene
Sýr bir Ali sýrrý olsun gizle daim özünde.

Irak tutma bizleri sen sana yakýn bilirsen
Bugün varýz yarýn yokuz hasret kalmaz seversen
Ýlk gününden sona kadar seveni sen bilirsen
Nur dökülür þua yaðar sevenlerin hazýnda.

ÝSMAÝL YILMAZ’ý sevsen baðra basar can gibi
Þükredilir hep sevilir gönülde bulur nebi
Sevmez isen yeri olur mekaný kuyu dibi
Yas tutulur aðýt baþlar yaþ dökülür gözünde.
---- 26.09.1964 – Fevzipaþa / Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

-------------------------------------------------------

HANIM ÜZERÝNDE BEYÝN HAKKI

Haným üzerinde beyin hakkýný
Haberler verilmiþ müjdeler ola,
Okudum Resulün hem hadisini
Ümete emrinin tebliðler ola.

Ol kimki beyini haksýz inciten
Hiçbir zaman yeri yoktur cennetten
Beyinden habersiz ev dýþý giden
Adýmý baþýna günehkar ola.

Beyine beddua söyleyen karý
Ensede çekilir o zaman dili
Komþusuna inkar ettiði malý
Ahirette yüzü karalar ola.

Beyine sövse ve karþý söylese
Asarlar dilinden feryat eylese
Davula, zurnaya bir kuruþ verse
Bütün sevabýný yakarlar ola.

Allahýný bilir etmiyor niyaz
Beyi karþýsýnda giymiyor libas
Salýnýp yanýnda etmemiþ hiç naz
Bin yýl cehennemde yanarlar ola.

ÝSMAÝL YILMAZ da söylüyor bunu
Beyin haklarýný eyledik konu
Ýyi insanlarýn güzeldir sonu
Cennetten ismini anarlar ola.
---- 15.12.1952 – Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

-----------------------------------------------------

BÜLBÜL GÝBÝ EDER AHI

Bülbül gibi eder ahý aðlar sýzlar döker yaþ
Baðýrsa da kimse duymaz çýrpýnýr çýkmaz sesi,
Garip elde yabancýya sanki atýlýyor taþ
Boðuk boðuk çýrpýnýrda kýsýk çýkar nefesi.

Dört tarafý çevrilidir sanki durur kafeste
Bu kadar gaddarlýk olmaz umudu yok ki sesde
Unutulmaz meziyetler, zikredilir nefeste
Var ise mahsuru sende körükleme ateþi.

Yabancýlar acýlarý haksýz olarak çeker
Ayaklara taþlar deðer düzgün yürümez seker
Durmaz aðlar acý çeker gözünden yaþlar döker
Avcýlara kaptýrmýþtýr gitmiþ de gelmez eþi.

Doðru yolda gider isen hiç taþ deðmez ayaða
Þükür dile, varlýk baþa helalý niðmet yaða
Fakir olsan gönlün zengin denilir sana aða
Hýrka kutnu, þalýn ipek düzgün olur hevesi.

Sataþmasýn bilen kiþi pek enderdir zamanda
Sevilmesin bilen diþi mesut olur cihanda
Görünüþe aldanmamak ne kadarki yerinde
Olan olmuþ giden gitmiþ unutmalý o iþi.

Az söyleyip çok dinlemek insanlara layýktýr
Gözetmeden kurþun atmak ÝSMAÝL’e ayýptýr
Küçük büyük bütün insan hürriyete sahiptir
Zaman geçmiþ kervan göçmüþ hiç dökülmez göz yaþý.
---- 20.09.1964 – Fevzipaþa / Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

-------------------------------------------------------

HER ÝÞÝN ÖNÜNDE ALLAH

Her iþin önünde Allah diyelim
Allah demeyenler felah bulamaz,
Yalvarýp Allah’a niyaz edelim
Meramsýz murada nail olunmaz.

Hak rýzasý için çalýþan kiþi
O an olur daim hep onun iþi
Yüksekleri bulsa sorulmaz yaþý
Çalýþandan kötü âmel bulunmaz.

Kuvvet ve kudrete sahip Allah’týr
Mahfiret sahibi rahmeti çoktur
Emrini yapana azabý yoktur
Emri ferman onun sual sorulmaz.

"Lâ taknetû” Ayetini indirdi
Emir verdi Habibine bildirdi
Ümmetine hemen haber verdirdi
Ben af Tanrýsýyým ümit kesilmez.

Af edici kendi ümidi kesme
Ver zekatý hesap sorulmaz sanma
Kýl namaz, tut oruç þeytana kanma
Ölüm vardýr ecel geri dönülmez.

Kork Allah’tan çekin daim Nebinde
Ýsterisen cennet, çýkma emrinde
Duydun mu bir neþ’e geçer ömründe
Yalandýr bu dünya gönül verilmez.

Galübela derler geçmiþ ezeli
Ýnsanlýðý düþün olun neþeli
Bize huzur verdi dünya güzeli
Allah yön gösterdi baþka bilinmez.

Ýsterim Allah’ým hidayet sende
Yüzü kara kulun neyleyim ben de
ÝSMAÝL diliyor afýný künde
Dünya sevmek ile Hakka erilmez.
---- 14.02.1958 – Fevzipaþa / Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

--------------------------------------------------------

DÝL UZATMA ÝMANLIYA

Dil uzatma imanlýya sonra dilin keserler
Zararý ne bunun sana biraz kafa yorsana,
Sosyete mi sandýn onu ya aslýna dönseler
Kör mü oldu bakan gözün etrafýný görsene.

Saðý bilmen solu bilmen önün karanlýk kuyu
Gözlerini aç istersen býrak aykýrý huyu
Allah vermiþ sana þükret sende vardýr beþ duyu
Sor soruþtur cahil kalma doðru yolu bilsene.

Cinmisin sen þeytan mýsýn bilmemki sen ya nesin
Dinsiz misin, mecusu mi yoksa komünist misin
Bilinmiyor ne olduðun acaba mason musun
Ahirete göç etmeden tez imana gelsene.

Hippi misin züppe misin þüpeliyim soyunda?
Erkek misin kadýn mýsýn bilinmiyor þeklinde?
Ne olduðun öðrenilir ancak baksan önünde
Bilmiyorsun Yaradaný bir bilene sorsana.

Örfini bil harsýný bil geçmiþini sor taný
Türk’lüðünü bilir isen öðrenin yüce þaný
Dinin Müslümandýr senin koruyasýn imaný
Ulamadan, bilgelerden sen dersini alsana.

ÝSMAÝL YILMAZ tövbe der o yollar kapanmadan
Müslümansan iman eyle aykýrýlýk yapmadan
Haline bak her gün aðla zýbarýp gebermeden
Biraz olsun aç gözünü saða dönüp baksana.
---- 14.02.1973 – Fevzipaþa / Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

------------------------------------------------------

ÝSLAHÝYE KÖKLÜ KÖYÜ MUHTARI
EBEOÐLU DESTANI - 1

Yüksektir daðlarýn baþý
Çok olur boraný kýþý
Sebeb oldu muhtar sana
Þu Maraþ’ýn kurtuluþu.

Kazadan pikaba binmiþ
Gitmiþ hükümetten inmiþ
Yazý taktir böyle imiþ
Kimseye bulman bahane.

Gitmeseydin ne olurdu
Maraþ yine kurtulurdu
Taktir yerini bulurdu
Altýn kafese girseydin.

Köyün muhtarýydýn sen de
Severlerdi seni hem de
Þimdi yatan ala kanda
Yazýk oldu muhtar sana.

Kol kol olduk gittik ize
Hiç de görünmüyon göze
Düþmanýný söyle bize
Sana derim Ebeoðlu.

Aðabeyin bakar görür
Bacýn yumrukla döðünür
Yavrularýn aðlar durur
Durma dez gel Ebeoðlu.

Yokmuydu senin silahýn
Ýp ile baðlý bileðin
Öcünü alýr yeðenin
Öcün kalmaz Ebeoðlu.

ÝSMAÝL dir sever seni
Gittin de gelmedin hani
Öksüz koydun güllüzar’ý
Noldu sana Ebeoðlu.
---- 20.02.1952 – Köklü / Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

------------------------------------------------------

ÝSLAHÝYE KÖKLÜ KÖYÜ MUHTARI
EBEOÐLU DESTANI – 2

Muhtar Mustafa’dýr ismini bilin
Bunu da söyleyen diller aðlasýn,
Toplanýn komþular arayýn bulun
Konu komþu bütün hepsi aðlasýn.

Kýþ gelmeden soldu açýlan gülü
Bir tek kardeþinin büküldü beli
Aðlaya aðlaya tutuldu dili
Kardeþim diyerek kardeþ aðlasýn.

N’olduysa Güllüzar hanýma oldu
Genç yaþýnda benzi sarardý soldu
Dört çocuðu ile yuvada kaldý
Yuvasý aðladý kendi aðladý.

Köyün muhtarýydý ne idi suçun?
Seni öldürdüler yetmedi gücün
Gece gündüz durmaz aðlýyor bacýn
Çýrpýna çýrpýna O da aðladý.

Köylerine Köklü derler ismine
Güman da geldiler bir çok kýsmýna
Haberler yollandý bütün dostuna
Dostu deðil düþmanlarý aðladý.

Daðlarda kol kola olup dolaþtýk
Büyük küçük dere tepeler aþtýk
Bulunmadý Muhtar ümidi kestik
Muhtar için küçük büyük aðladý.

Geçmiþten kaybolan kiþi mi buldun?
Manisa’ya gidip þýh’a mý vardýn?
Halil Ýbrahim’e mürüt mü oldun?
Geçmiþten kaybolan kullar aðlasýn

Vilayette vali duyup üzüldü
Kaymakam da köye gelip görüþtü
Jandarma köylüyü tam soruþturdu
Muhtar Ebeoðlu soran aðladý.

Gittin Ebeoðlu geri dönmedin
Sen dostu, düþmaný nasýl bilmedin?
Darýldýn mý köye niçin gelmedin?
Köylün senin için her gün aðladý.

ÝSMAÝL YILMAZ der taktir böyledir
Ateþin kuvvetli feryat eyletir
Gözüm aðlar dilim destan söyletir
Bir ben deðil bütün bilen aðladý.
---- 25.02.1952 – Fevzipaþa / Ýslahiye

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye

--------------------------------------------------------

HALÝL’ÝN HALÝ

Bir kiþinin size methin edeyim
Aranýp bulunmaz eþi Halil’in,
Yoktur kötü huyu peþin söyleyim
Ýnsan vasýflarý mevcut Halil’in.

Böyle bir mert yiðit görülmüþ deðil
Daha yeni gelmiþ azýtmýþ deðil
Aslý, nesli temiz bozulmuþ deðil
Çukurova metnin söyler Halil’in.

Ýþçi fabrikadan ünü söylenir
Boþ vakti olursa evde dinlenir
Huysuzluk yapana çok sinirlenir
Hiçbir kötü huyu yoktur Halil’in.

Elazýðlý kendi þarklýdýr bilin
Hiç yoktur yalaným gidince görün
Ýneyik, Dürünlü köyünü sorun
Yoktur memlekette eþi Halil’in.

Söyleyim aslýný Kurtoðlu kurttur
Yiðittir, cömerttir, mert oðlu merttir
Bazen olur yumþak bazen de serttir
Dostluðuna doyum olmaz Halil’in.

Sever doðruluðu yalan söylemez
Emanete sahip hýyanet etmez
Dünya güzeline gönül baðlamaz
Ancak Huriye’si vardýr Halil’in.

Huriye melekler cennet meleði
Dua eder kabul olsun dileði
Altun burma ister ince bileði
Layýktýr beline kolu Halil’in.

Sever Huriye’yi kimseyi görmez
Dünya güzelini kulaðý duymaz
Güzelin üstüne hiç güzel sevmez
Gözleri baþkasýn görmez Halil’in.

Hanýmý Huriye sever eþini
Allah mesut etsin her ikisini
Çok geçmeden sevdi o birisini
Þanýna yakýþmaz bu iþ Halil’in.

Hanýmý Huriye yok idi eþi
Ankara’ya gitti yaptý bu iþi
Evi boþ bulunca oldu üç kiþi
Fuhuþata fikri kaydý Halil’in.

Bir taraftan bardak havaya kalktý
Hanýmlar getirtti göbekler attý
Doðruyu býraktý eðriye saptý
Anýldý nefretle ismi Halil’in.

ÝSMAÝL YILMAZ’ým sözün söyledi
Mustafa ÖZDEMÝR teþvik eyledi
Halil buna kulak verdi dinledi
Muhabbet hoþuna gitti Halil’in.
---- 25.02.1952 – Fevzipaþa / Ýslahiye.

Ýslahiyeli Ozan Ýsmail YILMAZ – Ýslahiye.

---------------------------------------------------

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul.

…………………………………………….



















Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.