söz, kendine tenha bu gece. yine de haykýrmayý baþardý.
söz, kesik kesik doluyor içime öyle de sürekli iþliyor ki þaþýlasý..
öze daðýnýk göze dargýn sese dolu ..
sadece tel tel vuruþ vuruþ sese açýðým bu gece. kesik kesik, kendime açýðým.
yeni ve deðiþik bir tablonun ardýndan bakýyorum. eþsiz bir kompozisyon gibi her þey hacimler ve boþluklar ne tam dolu ne bomboþ huzurluca serpiþtirilmiþ.
yine de maddeye ama’yým;
görünürlük kesik görünmezlik kesik.
sýrtýmdan kesiðim ey gece. bir tel deðdi geçti gövdeme.
damla damla döküyor gözlerim acýsýný. yaðmýyor hepsi birden.
akmaya, çaðýldamaya ve yeniden, durulmaya muhtacým. kanatlarým çýrpýnýyor ve sonra aniden duruyor gökte.
kanatlarým, kesik …
serinim, esiyorum
yaðýyor, duruluyorum
yoruluyorum, yoðuruluyorum
yaþýyor ve korkuyorum; kesik kesik..
Sosyal Medyada Paylaşın:
merve tur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.