bedenden dökülür, kara bir leke gibi ömür
ölüm,
ansýzýn yakalar.
hiç alýcýsý olmayan vitrinlerde, asýlý kalýr umutlar.
yamasý üretilmemiþ bir bulut, gelir çökelir üstüne
her damla, tövbekar sözcüklerin re’casý ..
dibi tutar hayatýn,
indirgenmiþ tercihlerle.
en azýndan üstünü örtmek ister, insan
aman, görmesin kimse.
siyahi bir bilinç gelse,
setr olsa üstüne
siler mi tek seferde, ruha yayýlan telaþlarý?
ölmeden,
bedenimin baþkentinden,
kalýn bir omurga istiyorum ;
sönmüþ davama ateþ,
savruk duyularýma istikamet,
niyetsiz amellerime hayýr diliyorum ..
yine yeni yeniden:
"ÝKRA!"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.