Lohusa
Bir sevda doðurdu gökler,ayaðý topal gözleri kör
Kesilince sütten lohusa rüzgar
Fýrtýnalar koptu,okyanus’u aþkta
Siz yetim çocuklar gibi kaldýnýz kalbiniz okþanasý
Güneþin çocuklarý,yaðmurun çocuklarý
Gözünüzü cýrmýklayana kadar kedi týrmýðý,nankör
Boþ bir tencere kaynadý hep önünüzde
Teker teker çatladý, mutluluk yumurtalarý...
Hepiniz ayrý ülkelere sýðýndýnýz,dudaklarýnýz lehçesiz
Gözlerinize iþlediði korku yaradanýn, kusursuz kanaviçe
Kiminizde ev bulamadý kaldý boþ bir parkta
Elimize verilen hayat denen oyuncaða þükür
Tükürdü herkez, göklerin doðurup sokaða attýðý piçe
Saat sesleri duyuldu dört bir yanda ölümtrak
Örümcek masalýyla örüldü aþk
Ve kala kaldý sonunda sahipsiz ...
Huviyetini tanýmadýðým kayýtsýz hüzünler görmekten baþka
Cezalandýrýlmýþ bir yeryüzünün topraðýna benzeyen gözlerim
Beni sevdiðini söyleyip hep týrmalayan, nankör sevgilim
Zarfýn içine konulmayý bekleyen adressiz mektuplarýmla
Kürek,kürek gömün beni,derin ,derin
Geçmemiþ bir tarihte arayýn kemiklerimi,kimsenin söylemediði bir þarkýda
Gökyüzünde arayýn beni,
Henüz doðmamýþ güneþlerin, koynunda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.