Yeþil sýnýf tahtasýný mavi tebeþiri ile süsleyen Yakalýklarýnýn beyazý,hayalleri kadar temiz. Gökkuþaðý renginde bakan gözleriyle Unutulmasý imkansýz bir devrin Siyah önlüklü çocuklarýyýz biz. Acýlarýmýz vardý henüz olgunlaþmamýþ, Çatlayan tohumun Gülümseyen tomurcuðun Yeþermesinde saklýydý sevinçlerimiz. Türkülerimiz olurdu iki telli sazýn dilinde Hikayesi bitmeyen gecelerimiz Gecelerimize ýþýk saçan yýldýzlarýmýz Kayan yýldýzlarda dilekler tutulurdu Kör bir gaz lambasýnýn etrafýnda hayaller kurardýk Güneþ kadar aydýnlatýrdý kalplerimizi Arkadaþlarýmýz vardý Bir yaný gül bir yaný diken Bazen elimize batsa da Can yakmazdýlar Çünkü candýlar,canandýlar, vefalýydýlar Küçük bir sýnýfý koca dünyaya Koskoca dünyayý yüreklerimize sýðdýrýrdýk Cezayý da,mükafatý da sahiplenirdik Birdik ve bir olmayý bilenlerdik Müdür beyin okul bahçesinde yasakladýðý Kurallarýn sakýz niyetine çiðnendiði Sýnýf maçlarýnda top oynarken Umutlarýmýz gibi parçalanan Okul camýnýn kýrýklarý Önce ellerimizi, sonra ise Korku dolu bekleyiþlerle yüreðimizi kanatýrdý. Köþeyi dönmek için çýrpýnanlara inat Köþe kapmacada yaþardýk neþeyi Bir de analarýmýz vardý Kaderleri kaf ile deðil kef ile yazýlan Çamur deryasý okul yollarýnýn Cývýl cývýl seslerini Analarýn nasihatlarý bölerdi Sakýn unutma terli su içme diye söylenirlerdi Anlamazdýk henüz fire vermemiþti çoçukluðumuz Terli içince mi hasta olacaktýk, yoksa unutunca mý, Hep çocuktu sol yanýmýz Evdeki elmalarýn yerine, Komþu bahçesinden elma çalmak hala çok güzel Hangi elma daha güzel Yakalanma korkusu ile koparýlan mý ? Pazardan alýnan mý? Son zili duyduðumuzda eve koþardýk, Yol boyu evlerinin zilini Okul zili sanýp çalar, Her seferinde yakalanýrdýk. Siyah beyaz anýlarýn tozlu yollarýnda Düþe kalka dizleri kanayan Dondurmasýný külahýnýn sonuna kadar yiyen Islak dudaklarýyla Susuzluðunu gidermesini bilen Yaðmur yüklü bulutlarda Uçurtmasýný kaybeden çocuklarýz. Sevgiye küsmüþ kör bakýþlý yüreklere Daraðacýnda celladýný bekleyen aþklara Hýþýrtýlý bir radyonun Arkasý yarýn isimli piyeslerinde rastlardýk Ne sevdamýza ihanet uðramýþtý Ne de sokaðýmýza Acýklý duvar yazýlarý yazýlmýþtý Tutkularýmýz tutulduklarýmýz oldu Çocukça sevdik ama adam gibi Gözyaþlarýmýz vardý Öylesine derin, öylesine masumdu Gidenlerin ardýndan aðlar Gelene sevinç gözyaþý dökerdik Ayrýlýklar yaþardýk yaþamasýna da Hiç unutmazdýk ismini Boynumuza astýðýmýz silgimize yazar. Bazýlarýný siler, Kimilerini de ömür boyu boynumuzda taþýrdýk Okulu asmak için hasta numarasý yapar Ýðne yiyeceðimizi duyduðumuzda Okula kaçardýk. Ayaklarýmýzda bahtýmýzýn rengi Lastik ayakkabýlar Misket oynamaktan Nasýr baðlamýþ avuçlarýmýz vardý Yaþlý bir çýnarýn gölgesinde Kaleler fetih eder Ýçimizden fatihler kara muratlar seçerdik Her þeye inat yaþamý sever Yaþatmasýný severdik Kýrmadan,incitmeden Dostluðun beyazýný kirletmeden Bazen fakir bazen zengin Yoklukla varlýk arasýnda kalsak da Unutulmayacak bir devrin Hüzün yaðmurlarýnda ýslanan çocuklarýyýz biz.. Sosyal Medyada Paylaşın:
sancarkartal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.