Hangimiz kördüğüm
Kulaklarýn paslanmýþ bir çivi,
Dilin lâl
Yüreðin mi?
iþte o hep kördü bana...
Lanetler yaðdýrýyorum þimdi sana kadýn!
Seni bu kadar çok sevdiðim için nefret ediyorum kendimden.
Sevmek ne kadar acý veriyormuþ
Ne kadar gark olup daha fazla yakýyormuþ insaný...
Sen gidince anladým.
Ya kördün ya da ben hep kördüðüm oldum sana.
Belki de kördüm!
Ama körlüðüm sana olan aþkýmdandý.
Bu yüzden görmezdi gözlerim, baþka bir gözü.
Taþýmazdý da senden baþka bir yüzü; yüzüm.
Bana da hak ver lütfen.
Ýnandým sana
"güvendim"
Sadece sevmek istedim.
Ve ben seni öyle yücelttim ki içimde, öyle çok sevdim ki seni?
Aklýn alabilirdi ama yüreðin almadý.
Merak etme kadýn, alýþýyorum yavaþçana yokluðuna
Unuttum dersem yalan olur
Ama nerden unutmaya baþlayacaðýmý da bilemiyorum.
Ne zaman unutmak istesem, bir þeyler yine hatýrlatýyor seni
Bir çiçek kokusu, bir denizin maviliði,
Rüzgârda savrulan bir dal üstünde ki, serçe sesi.
Bitmiþ bir aþký,
Tokatlamanýn bir anlamý yok artýk.
Senin gözlerin kör
Benim gözlerim düðüm.
Söyle lütfen...
Hangimiz kördüðüm?
Emrah Aþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.