Tat almaz oldum, Hayatta hiç bir þeyden. Karardý bahtým, Gülmez oldu çehrem. Umutlarý sordum, Gelip geçen mevsimlerden. Yalnýzlýk zor geliyor, Tutsun biri ellerimden.
Hayatý öðrenemezsin, Gezip görmeden. Düþenin dostu olmaz, Anlayamazsýn düþmeden. Mutluluk çok uzak, Kan akar gözlerimden. Çýrpýndýkça batarým, Tutsun biri ellerimden.
Aþk’ý sordum, Bana bakan gözlerden. Çok soðuk bakarlar, Nedense üþürüm birden. Hep uzak durdular, Budur beni kahreden. Aþk’ý tatmak istiyorum, Tutsun biri ellerimden.
Dünya fanidir, giden gelmez, Gittiði yerden. Her giden bir parça alýr, Sanki sessizce bedenimden. Hayat beþik ve mezar arasýdýr, Acaba varmýdýr bilmeyen, Þu inliyen ezan sesleri, Tutsun biri artýk ellerimden. (1) Bölüm sonu. Harun Mutlu CIVANOÐLU Gönen- BALIKESÝR
(21): Varlýk içinde yokluk çeken, yoktan var olan þair. (22): Mutluluðu arayýpta bulamayan þair. (23): Yalnýzlýða mahkum edilen þair.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Mutlu Cıvanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.