ECEL (1)

Dönüyor hayatýn çarký,
Ýnsanlar kapýlmýþlar,
Diþleri arasýna.
Uyandým bir selâ sesiyle,
Ecel denen talih kuþu,
Vurdu birinin baþýna.
Dünya iki kapýlý bir handýr,
Bizler ise yola çýkmýþ bir kervan.
Herkes razýdýr karþý koyamaz,
Çaresiz alýn yazýsýna.

Kimse bilemez nezaman,
Nerede nasýl öleceðini.
Bilsek zaten kalmaz bence,
Hayatýn bir deðeri ve önemi.
Bana sorarsanýz eceli,
Ruh ve bedende gizlidir,
Ecelin adresi.

Ecel alýnýp satýlan birþey deðilki.
Nezaman görsek bir kabir ve selvi,
Ýnsan ister istemez, hatýrlarmýþ ecelini.
Beþik ve mezar arasýnda gizlidir,
Yaþadýðýmýz hayatta ecelin adresi.

Akþam yatar uyursun, kalkamazsýn,
Son uykun olabilir.
Sen daha doðarken ölürsün ecelinle,
Arzularýmýz ve hayallerimizin,
Ardýnda gizlenir durur ecelimiz.
Yaþarsýn yaþadýðýna piþman olursun,
Ölmek istersin ölemezsin,
Vaden müsaade etmez buna.
Gözlerimizde perde vardýr,
Göremez kimse ecelini.
Tek tek ellerinle kopardýðýn,
Takvim yapraklarýnda gizlidir ecelin.

Tarih ve gün yazýlýdýr ecelinde.
Adýn soyadýn yazýlýr mezar taþýna,
Birde doðum ve ölüm tarihlerin.
Hayat maceran son bulur,
Dizili kabirler bahçesinde.
Genç bir selvinin gölgesinde.
Meçhule doðru gideriz gizlice,
Ecel ve kader denen, bu iki kelime ile.

Ölümü her canlý tadacak bir gün,
Vakti saati gelince eceliyle.
Kusura bakmayýn nolur bana,
Ýçinizi karartmak istemezdim bu þiir ile,
Yalnýz gerçek olan birþey vardýr, o da þudur,
Hayat güzel ise, ölümde güzeldir bence.
(1) Bölüm sonu.
Harun Mutlu CIVANOÐLU
Gönen-BALIKESÝR

(11): Doða ve ölüm temalarýný iþleyen þair.
(5): Roman gibi þiir yazan þair.
(27): Son günlerini yaþayan þair.
(28): Ölümü özleyen þair.


Sosyal Medyada Paylaşın: