Deniz minareleri yükselirdi avuçlarýmda, Boydan boya sahilleri,toplardým geceleri, Yalnýz dolaþýrken Çanakkale boðazýnda. Peþime takýlýrdý Marmaris’in yetim ve yavru kedileri, Yoktu bende anne sevgisi, Sadece bakkaldan aldýðým, Sütü koyardým kaplarýna.
Gece gece, Öpüþen sevgililer takýlýrdý gururuma, Lanet okurdum yalnýzlýðýma. Eve gitmek isterdim hemen, Ama uykuda tutmazdý ki, Baþlardým sonra, Yüreðimin gönlünü almaya. Boþ ver derdim kanka, Bize de güler bu hayat nasýl olsa.
Kordonda, Koyu bir Türk kahvesi molasý yapardým, Kararlýydým yine o gece uyumayacaktým. Sarhoþlar baðýrdý, Kardeþ dertliysen gel,sende bizdensin, Kibarca, Derdi mi sen mi verdin ki ? Sen alasýn kardeþ ? derdim.
Sokak müzisyenleri, Hep þen þarkýlar çalardý, Bana inat. Ama kulaklýklarýmda hep Müslüm babaydý. ’Sorma’ derdi, Ne haldeyim, Bende eþlik ederdim. Sormazdým....
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.