Yarım Kalan Hikâyemiz

Beyaz sayfalarda baþladý hikâyemiz
Sonunu bilemediðimiz uzun bir yolculuk gibi
An geldi mola verdik
An geldi tekli koltukta yola devam ettik
Gözyaþý olduk vedalarda
Çocuklar gibi sevindik kavuþmalarda
Ne olduda virgüle takýlý kaldýk
Nokta koyamadýk sonumuza

Ýkinci paragraf açtýk sayfaya
Ayný þemsiyenin altýnda kafa tuttuk yaðmura
Ýnat edip gülleri soldurduk defter arasýnda
Lâl olan dilimiz seviyorum diyemedi
Sanki gözlerimiz sonsuza sustu
konuþturamadýk
Uçurum kenarýna tutunan çiçek gibi
Sarýlamadýk sevdamýza
Sarýlamadýk can olup canýmýza
Tamamlanmayan hikâye olduk sonunda


Son sayfaya kadar nasýl geldik bilmiyorum
Zaman aþýmýna uðrayan yapraklarý sararttýk
Kelime bulup devamýný yazamadýk
Üç noktadan kaldý hikâyemiz
Eþ olamadýk seninle
Sevgili olmayýda beceremedik
Bir perdede tek kiþilik oyunun figüraný gibiydik
Boþ salonda alkýþ sesleri duymadýk
Sahne ýþýklarýda vurmadý yüzümüze
Geniþ hayaller kurduk her renkte
Fakat kendimizi sýðdýramadýk içine

Bize ne oldu sevgili?
Yazmaya kalksam seni
Ýç sesimi susturamam
Ýsyanýmý bastýramam yarým kalmýþlýðýmýzýn
Ne kâgýt yeter ne kalem
Nede konusu biter bu hikâyenin
Öyle bir yerden baþlarým ki yazmaya
Ýnanamazsýn yaþadýklarýmýza
Ýnanamazsýn nasýl mutlu sonla baðladýðýma
Sabahlarý sana uyandýgýmý okursun
Soluk soluða...


Gamze YAÐMUR

16/11/2015

Sosyal Medyada Paylaşın: