seni gurbette bıraktım
bir gurbet tuttum bu akþam
yalýn ayak düþtüm karanlýða
ne bir azýk, ne bir eþya,
kýrýk bir gönülle indim yollara
boðucu bir hava, baya da soðuk
ateþ yakayým desem, kibritim de yok,
görüyor musun þimdi, baya da üþüdüm,
aþk sarhoþluðundan, ceketi de düþürdüm,
az kestirecek bir yerde yok gibi,
tüküreyim aklýma, gurbetin saatimi
sabah yola koyulsan, ne kaybederdin ki,
bu aþýklar, var ya hep gececi sanki!
neyse geri dönmekte olmaz þimdi,
üþüye üþüye, baya yol tükendi,
gözlerim, bedenim, yoruldu ama
mecnunu geçtim ya, o yeter bana,
baksana geldik, sonuna yolun,
hüzünler,sevinçler kaldý geride
sonun da istediði oldu ya onun
gamzesi, kokusu, artýk beride
KARAHANLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet karahanlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.