ÖYLE BİR ZİNDANA DÜŞTÜK..

Ýçimdeki karanlýðý, boyasam da beyaza
Tan yerinde doðan güneþ, gülümsemiyor artýk
Bahar esintileri, dönüþürken ayaza
Gönlüm yarýnki günleri, önemsemiyor artýk


Öyle bir zindana düþtük, tüm insanlýk komada
Yýldýzlarý kirlettiler, ay ýþýmaz semada
Hayallerde yaþasa da, uçmaz oldu *hüma*da
Gönlüm bülbül seslerini, benimsemiyor artýk


Bozuldu dünya düzeni, huzur sizlere ömür
Kötü, hain, zalim, nadan, oldu cümleye amir
Olan biten karþýsýnda, kalmayýnca hiç umur
Gönlüm hiçbir güzelliði, duyumsamýyor artýk


Milliyet ve cibilliyet, tarlasýnýn arkýnda
Melanetler akýp gider, her can bunun farkýnda
Kul hayatý harcanýrken, kötülüðün çarkýnda
Gönlüm kendi telaþýný özümsemiyor artýk


Güvercinleri vurdular, yerlerde zeytin dalý
Çile çekerken arýlar, zehirlediler balý
Gül dalýna gül yerine, aþýlayýnca çalý
Gönlüm mutlu günlerini anýmsamýyor artýk


16.11.2015





Sosyal Medyada Paylaşın:

AYDINK Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜLMEK SANA YAKIŞIYOR.. SENİN YERİN AYRI BENDE HAK, HUKUK, ADAMLIK… SENİ SENİN GİBİLER SEVSİN YÖRÜK KIZI... ÖMÜR TÖRPÜSÜ.. KÖPEK VE İNSAN.. BEN BİR GÜZEL SEVDİM.. SENİ BEKLERKEN SEN KADERİMSİN ..