Anafarta
Tut desem göðün mavi ellerinden,boyun yetiþmez bilirim
Atla dur hayat üstümden,biraz daha eðilirim....
Kalabalýða kýzýp yalnýz baþýna dönen balerin
Zaman mekanýn düþmaný en büyük ejder
Giydirsekte gökyüzüne pantolon,yýldýzlara pelerin
Yine de dinmez bu öfke,bitmez bu keder
Ekoseli bir mendile dünyanýn sümüklerini silsek
Hapþýrtsak ölümü,Azrail çok yaþa dese
Dört mevsimden birini eksiltsek
Yakalayýp þeytaný atsak, kodese
Yeþil yandý geç! Ey þair
Vesayetini yazdýðýn martýnýn romanýný okudum
Kara tahta karþýmda,elimde beyaz tebeþir
Yüzme bilmeyen harflerin içinde, boðuldum
Bab-ý ali soyuldu,galata yandý,kanlýca aðladý
Sazýný daðladýkça daðladý Veysel
Osman aða beline kuþaðýný baðladý
Yüreðimi sen götürdün,Edirneyi sel
Ve buluþma vakti,Meþhur saat kulesi
Kahkulunude al gel zaman
Farzet ki denizin dibine battý kýz kulesi
Kalmadý dünyada hiç kalpazan
Ah! oyun bozan tarih,dengesiz coðrafya
Mýsýrda babil gökyüzünde Ebabil
Sabah akþam durmadan kurulan sofra
Tenefus arasýnda çalan zil
Ver elini geçmiþ,gitmeden mukaddes
Diyeceðim sana bu son paragrafta
Ses ver bana Anadolu,baðýr son ses
Nerede o ruh,nerede Anafarta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.