Ey yar! Nasýl unuttun? Hatýrla, sözlerimin Hükmü geceden bile sönüktü sen giderken. Yýldýzlarý görmeye alýþmýþ gözlerimin Bakýþlarý topraða dönüktü sen giderken.
______Hiç unutmam, o gece hüznün yaðmuru bile ______Zifirin gölgesine yaþ döktü sen giderken.
Ey yar! Hatýrladýn mý? Hani o gün, o saat Gökyüzü yýldýzlara gam ekti sen giderken. Düþlere dert olurken unuttuðun her vaat Rüyalar gecelerden el çekti sen giderken.
_____Yakamoza can veren mehtabýn nuru bile _____Hasretin karþýsýnda diz çöktü sen giderken.
Ey yar! Hani sen yokken aþk vardý ya yanýmda Bil ki o da yoruldu ve býktý sen giderken. Hani senden öte bir can vardý ya canýmda O da seninle kalktý ve çýktý sen giderken.
_____Riya kokan bir aþkýn sahte gururu bile _____Canýmýn en içinden can söktü sen giderken.
Ey yar! Bil ki gittiðin, yollarý dert edinip Kuruyan nehirlerden kan aktý sen giderken. Bil ki yaðmurlar bile baktýðým yerde dinip Yaþýný gözlerime býraktý sen giderken.
_____“Bir daha asla!” diyen aþkýn onuru bile _____Soysuz bir yalan kadar küçüktü sen giderken.
Ey yar! Yoruldum artýk. Bil ki son sözümdür bu Hatýrladým ki gülmek, yasaktý sen giderken. Ey yar! Unutmalýyým. Belki tek çözümdür bu Çünkü aþk, sabah kadar uzaktý sen giderken.
_____Belli ki aþk suçunun en son kusuru bile _____Omuzlarýma binmiþ, tek yüktü sen giderken.
_______________Ve hasret, umut kadar büyüktü sen giderken…
13.03.2008 Galata Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.