DOSTUM
DOSTUM
Yalnýzlýðýn demir parmaklarýndayým
Hasreti prangalar oluyor dostum
onsuz giden sayýsýz geceler
Þimdi yüreðimi sýzlatýyor dostum...
Oysaki yanýmda olmalýydý
ve paylaþmalýydýk acýlarýmýzý
Artýk hüznü demliyorum karanlýkta
Yarsýz içilmiyor be dostum...
Saat 12ye çoktan geldi bile
Rüzgar düþlerimi paramparça etti
Yalnýzým,çaresizim,üþüyorum olmuyor yapamýyorum
Derdimi kimseye diyemiyorum dostum...
Hani vardýya nazlý yarim
Gül cemalim
Býraktý bu þehri üzerime yýkarak
Umutlarým yok oldu dostum...
Ne derin sýzýymýþ bomboþ kalmak
Gözlerim dalar gider saatlerce
yýldýzlar kaybolur sonra uyanýrým
Güneþli sabahlara çýkamýyorum dostum...
Karmakarýþýk duygulardayým
Ne yolum belli ne sonum
Ayrýlýk dolu kervanlardayým
Barýnacak bir yer bulamadým dostum...
Çöl kumlarý gibi çoktur feryadým
Gayrý anýlardan baþka yok tesellim
Bilirmisin yeni doðmuþ çocuk gibiyim
Aðlamakran gülmeyi unuttum dostum...
Y.K.Þ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.