CEYLANI VURULMUŞ BİR DAĞ YÜREĞİM

CEYLÂNI VURULMUÞ BÝR DAÐ YÜREÐÝM

Ceylaný vurulmuþ bir dað yüreðim,
Yansýtmaz hüznünü dilim taþlara.
Zamaný eskiten kadîm dileðim,
Teselli sunar hep akan yaþlara.

Ceylaný vurulmuþ daðýn hüznüne,
Ortak olur, bölüþürüm yasýný.
Sýðýnýp gülþende gülün gönlüne,
Hýra’dan tanýrým dað havasýný.

Ceylaný vurulmuþ daðdaki zaman,
Ilýk rüzgârlarla dolar ruhuma.
Özümden beslenen ezelî lisan,
Ebedî bir aþký salar ruhuma.

Ceylaný vurulmuþ dað aþkla bakar,
Bu aþkla yol alýr ümit kervaným.
Ürperir bu aþkla sonsuza akar,
Bu aþkla doludur gönül ummaným.

Ceylaný vurulmuþ daðýn aþkýna,
Aþar da zirveyi çýkarým düze…
Gecenin sesiyle dönüp þaþkýna,
Baðlanýrým esrarlý bir gündüze.

Ceylaný vurulmuþ dað nefesinde,
Eritip buzlarý daldým engine...
Gönlümü titreten Bilâl sesinde,
Boyandý ufuklar aþkýn rengine.

Ceylaný vurulmuþ daðdaki huzur,
Yitirdiðim güneþlere müjdedir.
Dolarken ruhuma nur içinde nur,
Yaþanan mutluluk ahu gözdedir.

Ceylaný vurulmuþ daðýn dergâhý,
Ümit þimþeðinin çaktýðý yerdir.
Sorarsan zirvede nazlý sabahý,
Günbeyli’nin güle baktýðý yerdir.

Mahmut TOPBAÞLI

Sosyal Medyada Paylaşın: