YÜREK YANGINI

YÜREK YANGINI
—Hain saldýrýlarda yanan yüreklere su niyetine…

Bahar dallarýnda aþk sürgünleri,
Verdim de sönmedi yürek yangýný…
Yarýnlara müjde olan dünleri,
Serdim de sönmedi yürek yangýný.

Daðlar taþlar aþtým, deryalar geçtim,
Bin yýllýk hasreti lahzada içtim,
Sevda menziline kanatsýz uçtum,
Vardým da sönmedi yürek yangýný.

Niyetim er olmak kutlu sefere,
Dilekçemi verdim yâre kaç kere,
Sualimi mýsra mýsra her yere,
Sordum da sönmedi yürek yangýný.

Zamanýn aðýna kimler takýldý,
Kimlerin ardýndan aðýt yakýldý,
Kimler dimdik durdu kimler yýkýldý,
Gördüm de sönmedi yürek yangýný.

Yangýn yeri dendi gönül baðýna,
Mavi karlar yaðdý aþkýn daðýna,
Hasreti uzaðýn en uzaðýna,
Sürdüm de sönmedi yürek yangýný.

Sonsuzluða vurgun ruhum uslanmaz,
Derya tutuþurken sular ýslanmaz,
Ateþ çiçek açar gözyaþým yanmaz,
Derdim de sönmedi yürek yangýný.

Bir yýldýz peþinde göklere çýkýp,
Damlanýn gözüyle deryaya bakýp,
Aþkýn kapýsýndan gemiler yakýp,
Girdim de sönmedi yürek yangýný.

Ney sesiyle inleyerek segâhta,
Kavuþmayý arzu ettim bir “ah” ta,
Günbeyli’yle piþtim ulu dergâhta,
Erdim de sönmedi yürek yangýný.

Mahmut TOPBAÞLI



Sosyal Medyada Paylaşın: