Yalnış zaman
YALNIÞ ZAMAN
Yalnýþ zamanýn yalnýþ insanýyým
Ýnsanlar bana yabancý, ben yabancý
Ya ben zamanin tozlu raflarýndan koptum
Yada zaman erken yakaladi beni
Yalnýþ zamanýn yalnýþ insaniyim
Fikrim ters düþüyor gönlüme
Zamana ters düþüyor hislerim
Etrafimda hep ters düþünceli insanlar
Hep ters düþüyorum kalbime
Kimi sevsem boþ, kimden kaçsam hoþ
Yakaladiklarim var bazen, yaþadiklarim
Onlarda hep akildan sarhoþ, kafa boþ
Yalnýþ zamanýn yalnýþ insanýyým
Anlayanim yok dinleyenim yok
Beni duyan kaçýyor koþuyor
Gören uzaktan gülümsüyor
Yalnýþ zamanýn yalnýþ insanýyým ben
Gözlerim yaz, kalbim kýþ benim
Gönlüm ilk, yüreðim son bahar benim
Aklim buz gibi, gönlüm mecnun benim
( Hüseyin TORUN 14.11.2015 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.