Bir sarý zamana düþtüm anne Sebebim biraz da sendin Beni sevinçlerle getirip dünyaya Onulmaz acýlar dindirdin Hangi enlemde doðmuþtum anne Hangi boylamda büyüdü ellerim, yüzüm Sen bir gerçeksen anne Ben neden öksüzüm
Höllüðüm hangi topraktan Hangi kumaþtan ilk önlüðüm Hayat kaç ilmek anne Dünya kaç düðüm Irmak kaç kývrým anne Kaç büklüm daðlar, ovalar Kaç batýmlýktýr gün Anne býraksaydýn Çocukluðuma büyürdüm
“Ana gibi yar,Baðdat gibi diyar olmaz”
Diyen sendin anne Bütün yarlar uçuruma açýlý Bütün Baðdat sis ve duman Körpelerin dilinde el aman Üzdüm ayaðýmý yerden anne Kaç þehrin kirli sokaklarýna düþtüm Her yol baþý ateþlere yandým Su serptim yüzüm çarpýldý þadýrvanlarda Geceleri secdelere dik kalktým Yedim sevgilerimi aç kurtlar gibi Sonra iç geçirerek boþluða baktým ve sordum; Anne sevgi dediðimiz þey nedir Kimse içmez ve yemez Çaðrýma kimse gelmez Tas dolusu aðý, eritilmiþ demir midir
Bir kapý aralýðýndan uzanýyorum anne Uzanýyorum zamana ve sana Gönlüm kilitli bir zaviye anne Yüzüm eskimiþ bir medrese Feryadým ulaþmaz anne Verdiðin son adrese
Yüreðim mi harlýdýr ateþlerle Daðlarý baðýþladýlar vermedim Sonunda eskiciye sattým bir türküye Bir Ahal teke atýna yükledim vebalimi Büyüttün oldum bir yavuz delikanlý Sevgilere karamadým getirdiðin gelini
Derin denizlerde zýpkýn yedim anne Þimdi sürgünüm diyar be diyar Kim bilebilecek anne, kim Ne kadar bahtiyar...
Burçlardan bayraklarým düþtü birer birer Yýlmadým direndim zamanýn kafeslerine Çaresiz döndüm içimin erdemine Bu soruyu son adrese gönderdim anne Gülüm kaç yaprak, dalým kaç çiçek Bir duvar ki çetin mi çetin Ölüm dediler hayattan gerçek...
Yine kucaðýna alsan anne Götürsen çocukluk çaðýma Çubuk çalsam ýrmaðýn sularýna Bir tutam güneþ avuçlarýma Koþsam sonsuz ufuklara Düþsem yine deliþmen sevdalara Bilirim; taralýdýr yine yarin saçlarý Gül düþürür yanaðýna benim ‘çin Anne !..Bu kadar uzak mýdýr Çin
Ayran çorbasýný özledim anne Þubat ayazýnda sýmsýcak Gözlemeyi özledim Hiçbir þey mi sahici deðil anne Ben mi ben deðilim Ýþte bunu bilemedim...
Ben hiçbir þey bilemedim anne Ümmiler bilemezmiþ Biricik þey bilmiþim anne Ýnsan kavuþtukça özlermiþ
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
hyazici58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.