AĞLAMA ÇOCUĞUM!
(SOKAÐA TERK EDÝLMÝÞ ÇOCUKLARA ÝTHAF OLUNUR.)
Terkedilmiþ bir bebek
Aðlar masumca masumca!
Kimsesi yok yanýnda;
Yatýyor yalnýzca yalnýzca!
Sesin çok acý geliyor!
Çok mu yalnýzsýn bebeðim?
Çok mu acý çekiyorsun?
Sus! Ne olursun sus! Aðlama!
Söylenmeyen bütün ninniler
Senin ninnilerin olsun!
Acýlarýn gözyaþlarý
Deðmesin o güzel yanaklarýna!
Nedendir bu kadar feryadýn?
Erken mi düþtün sokaklara?
Annen öpücük kondurmadý mý?
Þu yumak yumak avuçlarýna?
Sus! Ne olursun sus! Aðlama!
Yüreðime dokunuyor feryadýn.
Ali mi, Ayþe mi, Kader mi?
Henüz konmamýþ olan adýn!
Aðlama; ne olursun bebeðim sus!
Siz mi suçlusunuz sanki de
Feryat edip aðlýyorsunuz?
Açýn o pembe dudaklarý da
Suçlulardan hesap sorunuz!
Suç kimin ben size söyleyeyim:
Suç, sizi terk edenlerin; bizlerin!
Siz aðlamayýn bebeklerim!
Siz aðlamayýn çocuklarým!
Ey, suçlular ayaða kalkýn!
O masum meleklerin yerine
Biz suçlular…
Biz büyükler aðlayalým!
MUSTAFA YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.