ESPERİZA**

Senden geride kalan tek adýndý,
O da sanki bana bir bilmece.
Adýný söylüyor ve susuyordum
Sensizliðimde, seni bitirircesine.

Neyin nesiydin, sen kimdin ki?
Hatýrlayamýyorum hiçbir þeyi.
Yüreðimin ortasýndan çýkarýr gibi
Söylüyorum o tekbir kelimeyi.

Ne o eski Ýstanbul vardý þimdi,
Ne seni hatýrlatacak bir hatýra.
Bir kelime, dört hece dudaklarýmda
Tekrarlayýp durduðum, Esperiza!

Þimdi anýlardan yýllarca uzaktayým.
Kalmadý senden hiçbir þey aklýmda
Sadece adýndýr aklýmda kalan
Adýný unutamadýðým dost, Esperiza!

Ýstanbul - 02 Ekim 1967
Mustafa YÜKSEL

Sosyal Medyada Paylaşın: