Ben asla ben deðilim, Sen de sen deðilsin… Bir Ben vardýr bende benden içeri. O’nu bulmak görev, hem de ilke, Ara, tara, fikret, düþün hele; Ben neyim? Nerden geldim, burasý nere? Ayna tutuyorum benliðime, Özüme dönmek için, Kendime gelmek için, Ýnsan olmak için, Adam kalmak için… Ýçimden bir ses; “Aynayý kirletme sakýn, Görüntüyle, yansýma çok yakýn…” Herkes bir ayna, her can ki, Bir yanda ruh, þeytan öteki! Her þey fani, hayatta Tek’i!
KAZIM ÖZTÜRK 14 KASIM 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
eğitimci/yazar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.