Kurda Kuþa yem oldu,yar`e verdiðim gönlüm Bu gönül deryasýn`da,yüzecek sal kalmadý Ansýzýn kapým çalýp,çýkýp gelsede ölüm Ne minnet ne itiraz,edecek hal kalmadý
Vakitsiz çelme yedim,baharýmda felekten Ýpe serdim unumu,geçtim ince elekten Vuslat araf`ta her gün,yoruldum beklemekten Artýk bende ne sabýr,ne de mecal kalmadý
Çýð düþtü yamacýma,doruklarým buz tuttu Ýyi günde`ki dostlar,dar günümde unuttu Yarým asýr boyunca,umutlarým avuttu Teselliyi verecek,bir arzuhal kalmadý
Kara bir sevda yedim,kara yazýdan beter Dumansýz yangýndayým,yürek yanar,gün biter Kor kor alevlerdeyim,bedel aðýrmýþ,yeter...! Sarýlacak bir beden,tutacak dal kalmadý
Bir de itirafim var,bir meçhul sevgiliye O da imkansýzlarda,dönmesin hiç deliye Eðer gülerse bahtým,dönüp bana geriye Gelirse Þad olurum,bitti...hayal kalmadý
Mecnunum,yitik düþtüm,kayýp ayak izlerim Gece rüya,gündüz düþ,duyulmuyor sözlerim Sahra`da yürüyorum,bitap düþtü dizlerim Ne serap görecek göz,ne kýzgýn çöl kalmadý
Ozan Karapece
Sosyal Medyada Paylaşın:
karapece Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.