MEKTUP
Ve sana yazdýðým þiirlere þimdide mektuplar ekliyorum.
Masamýn bir yanýnda boþalan kahve bardaklarý.
Bir köþesinde hiç sönmeyen sigaram.
Dinmeyen gözyaþlarýmla her bir harfine özlemimi, her bir satýrýna tebessümlerimi.
Bana aldýðýn sardunyalarýn kokusuyla sana hasretimi gönderiyorum.
Gözünün deðdiði her kelimeye bakýþlarýmla seni sevdiðimi söylüyorum.
Tekrarý olmayan hayat sahnesinde son perdeyi seninle bitirmek istiyorum.
Bu sana yazdýðým kaçýncý mektup, sensiz kaçýncý sonbahar?
Her sayfasýnda ezberi bozulmuþ yeminlerim,
Her merhaba da sana olan özlemim var.
Ellerimde mürekkep izi, dudaðýmda senden kalan sýcaklýk.
Yüzüne karþý söyleyemediklerimi bu mektuba kazýyorum bir bir.
Belki hislerimin aynasý olacak kurduðum tüm cümleler..
Yüreðimdeki yokluðuna, ellerimden kayýp giden zamanlara isyanlar ediyorum, dilim titreye titreye...
Vakitsiz esen gurbet rüzgarlarý kaç sonbaharý uðurladý, kaç yapraðýn aðlayýþýna tanýk oldu bilemezsin...
Ýçimdeki seni özledim..
Beni anlamandan çok seninle yaþayamadýklarýmý ve halen umutsuzca bekleyiþlerimi bil...
Bilki! her sonbaharda, her sarý yaprak düþdüðü vakit,
Seni özlediðimi, Seni sevdiðimi duy..
Hangi mevsim olursa olsun, yüreðinin sesini dinle.
Ve bize geri dön sevdiðim....
Emine Yalçýn
10.11.2015 / 19.33
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.