Ýki oda bir salon dünya denen mezellet Herkese sahip olur herkes onun sahibi Ýnsan ki iki nefes biraz kemik biraz et Ölümlüyken ölüme meydan okuyan sâbi
Ne varsa O’na teslim teslimsiz teslimiyet Aþkýn kerem noktasý aþktaki aþka kefil Ah nefis prangasý ruhtan uzak cemiyyet Dýþýna doðru mesut içine doðru sefil
Varlýðým beni terk et yoruldum karanlýkta Yollarýmý kapattý umacý adlý riyâ Gerçek hangi yaðmurda ve hangi samanlýkta Bilmem devâ olur mu öperken beni rüya
Hani kalsam öylece uyusam uyanmasam Bayrak türkülerini dinlesem bir kýyýda Çirkinleþmiþ hayatýn nefesini anmasam Ruhumu temizlesem Gök Oðuz’da Kayý’da
Ve dirilse birliðin kýzýl ahenkli tuðu Adalet þiârýný kaldýrýverse arþ’a Ne dimaðda hýrs kalsa ne de gözlerde buðu Tek ses tek yürek ile can verse milli marþa
Evet bunlar bir hayâl uykusuzluk marifet Aþklar yalana teslim kullar paraya esir Kardeþ kardeþe hasým evlat babaya afet Haramda þehvet hâli helâlden müteessir
Bu ne hazin durumdur kulak verin bu sese Dökmeden çamurunu kirlenmiþ kara bulut Felakette halay var ve dirlikte vesvese Benliðin tükendikçe artýk güler mi umut
Ekmek zehir su zehir kulaklar kör göz saðýr Sahi nereye gitti merhamet denen yetim Daðlar deli çaðýrýr ister gül ister baðýr Makberî’ce olurken kimsesiz nihayetim