Hani yastýða koyarsýn ya baþýný Mehtabýn derinliðine dalarken Bir kar tanesi düþer yüreðine Camdan dýþarýya bakarken Bir kuþ konar kenarýna Yýldýzlarýn altýnda
Ellerine almak istersin Koklayýp öpmek Onunla üzülmek hissetmek istersin Geceyi bölmek istersin ya Hani o buzlu saatlerin Kanadý oluverirsin birden Sýmsýcak yanýnda Dalar ya gözleri Sessizce karanlýða Soðumuþtur elleri Yumuþacýktýr tüyleri Seversin ellerinle usulca
Donar mý tatlý dilleri ne Uykusu kayar karanlýðýn geceye Aç mýdýr dersin Gözüne uyku girmez beklersin Ninnilerin þarkýdýr En güzel aþçý oluverirsin Sevgini eklersin yemeðine Soðuk aman dinlemez Yalnýz yemek istemezsin Geçmez olur o saatler Gözlerin onu bekler
Kýyamazsýn gözlerine Kayar gider gecede O kapkara gözler donuklaþýr Küser mehtap herkese Yýldýzlar da söner Aðlar o melekler bile Ay ýþýðýný bekler Nereye koyacaðýný þaþýrýr birden Duaya yönelir yürekler Ah dersin bir daha ah Izdýraplý saatler baþlar Aðýtlar okunur Yandýkça yanar Eriyip gider Son bulur O bir kar tanesi yürekler Kar tanesi
Behçet Bük 1104/12.11.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.