Sokaklar uyudu.
Neredesin kokun uðradý yine kapýma
Buyur ettim tekrardan hayatýma
Baþ ucumda dolanýp dans etti
Bir anda sardý beni sonrasý yok.. Gitmiþ.
Perdeler de tanýk oldu bu ana
Huzuruma vermiþ veriþtirmiþ
Gözlerimi kapadým
Açtým
Kýyafetleri deðiþmiþ
Seni andýrýyor perdeler çýplak..
Gözlerim kýyamýyor bakmaya
Kalbim hiç bu kadar hýzlý çarpmamýþtý
Seziyorum sadece kokun yok
Gözlerini görüyorum hep burada
Özgürlüðüne yeni kavuþmuþ
Hayata ilk kanatlarýný çýrpan bir kuþ
Geçiyor benim gök yüzümden
Maviliðe baþ kaldýrmýþ
Cesaretine hayraným
Benim gök yüzümde uçan
Benim dünyamda tutsak býrakmýþ.
Kalbimi.
Susuz kalktýðým geceler de
Gördüðüm kabuslar kadar korkunç sensizlik
Yalnýz kaldým þu karanlýk gecede
Bir çýðlýk kopuyor içimde
Odada büyük sessizlik.
Evet hanýmefendi ben kuþlarý ve gökyüzünü çok severim.
Özgürüz bu dünyada sadece biz
Sokaklar uyudu
Artýk seviþebiliriz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.