KARADAĞIN ETEKLERİNDE DOĞAN ŞAİR (2)
Ben (karetepe) karadaðýn,
Eteklerinde doðdum.
Adý tarihe gömülen,
Hamidiye köyünde.
Ne düðünler ve bayramlar,
Yaþadým ve gördüm,
Sekiz asýrlýk çýnarýn gölgesinde.
Gizli bir dilek tuttum,
Gerçekleþmedi çýnar altý,
Çýnar çeþmesinde.
Kana kana içtiðim buz gibi suyu,
Hâla hafýzamda ve benliðimde.
Ben (karatepe) karadaðýn,
Eteklerinde doðdum.
Yýldýzlar kayar giderdi,
Küçük odamýn penceresinde.
Sessiz ve derinden, geçmiþten geleceðe.
Sinemdeki gizli sevda ile birlikte.
Kader kara örümcek gibi aðýný ördü,
Ben beþ yaþýnda boyun büktüm kadere.
Yýllarca yaþadým durdum boþu boþuna,
Sinemdeki hiç gerçekleþmeyecek,
Gizli bir sevda ile birlikte.
Ben (karatepe) karadaðýn,
Eteklerinde doðdum.
Marmara bölgesinde Balýkesir ilinde.
Yeþil deðil, yemyeþil bir Gönen’de.
Bir þairlik sevdasý vardý,
Yýllar yýlý nedense bu yerlerde.
Hayaller gerçekleþmedi neye yarar,
Kalem olsada sol elimde.
Bir gün bu gizli sevda son bulacak,
Karatepe karadaðýn eteklerinde,
Bir yol üstünde, bir sýrttaki,
Selviler gölgesinde,
Doðduðum köyün kabirler bahçesinde.
(2) Bölüm sonu.
Harun Mutlu CIVANOÐLU
Gönen-BALIKESÝR
(2): (Karatepe) Karadaðýn eteklerinde doðan þair.
(5): Roman gibi þiir yazan þair.
(17): Çýnaraltý mahallesindeki þair.
(18): Kýrküç no lu hanede doðan þair.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harun Mutlu Cıvanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.