DEDEM
Dedem dedi hele torun bir su ver;
Saç – sakal beyazda kocamýþ dedem…
Nice savaþ görmüþ düþman öldürmüþ;
Dünyayý her renge boyamýþ dedem…
Diyor ki hükmü yok akýn, karanýn;
Yarýsý benim der þu Ankara’nýn;
Resmini o yapmýþ Mona Lisa’nýn;
Sandým ki bu yaþta bunamýþ dedem…
Sanýrsýn mahalle savaþ alaný;
Namlusuz tabanca arta kalaný;
Ömrümde duymadým böyle yalaný;
Kýlýcý, kýnýyla sýnamýþ dedem…
Anlarmýþ Lale’den, Sümbülden, gülden;
Tanya’yý, Helga’yý düþürmez dilden;
Yüklenip boþuna saðdan ve soldan;
Askersiz kaleyi kýnamýþ dedem…
Akýl verdi sarýþýndan, esmerden;
Çýkýnca dönülmez diyor seferden;
Her kurþun atýþta damlayan terden;
Temelden kaç duvar sývamýþ dedem…
Salý sandý mübarek gün Cuma’yý;
Almam diyor taze firik kuma’yý;
Fil zannetti belgeselde Puma’yý;
Anladým sonunda kocamýþ dedem…
Mart ayýnda kedileri kýskanýr;
Gelir gider duvarlara yaslanýr;
Çelik olsa yetmiþinde paslanýr;
Seksene merdiven dayamýþ dedem…
Ali ALTINLI – 11/11/2015
Saat: 00:21
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.