İki Hece

Bülbül öldüðünde düþtü yapraklar
Umarsýzca, vakit kaybetmeden
Kiminin acelesi vardý
Kimisi ise aðýr aðýr
Gözlerden düþüyordu aþaðý istemeden..

Önce rüzgar öptü dudaklarýndan
Ardýndan bir feryat
Koptu masmavi buluttan,
Gece deðildi;
Yüreklere yeni çiy düþmüþ
Yorgan altýnda uyuyanlar vardý,
Usulca sokuldu
Kapýlarýný açtý dolgun mavi gözlerinin
Öylece sustu..

Göbek baðýný kopardý keskin aletle
Ve býraktý hepsini asumana
’’ Biliyorum ’’ dedi
Bülbül öldüðünde düþtü yapraklar
Vakit kaybetmeden gözlerinin içine
Kime sorsan acelesi var sanýrdý
Kimisi ise aðýr aksak yürümesinden;
Dem vururdu cihana..

Bütün pazartesiler kýrmýzýya boyandý sonra
Saat yediyi on geçe
Kara trenden bir ses yükseldi göðe
Tiz, yapmacýksýz, yüzüne yüzüne
Kim bilebilirdi ki
Bu kadar hüzünkar olacak seviþmeler
Sevgililer bu kadar düþman..

Bülbül öldüðünde olmuþtu herþey
Çocuklar daha cennetten çýkmamýþken
Kapýnýn sürgüsü çekildi
Yeþil uçlu kalemle kara bir yazý
Öylesine sert öylesine hýrçýn ki
Kim görse delice sevmeler gibi
Yazýldý geceye silinmeden..

Ne dert kaldý ne tasa
Yumuþak olacaktý düþmeler
Biraz keyifsiz sanýrsam
Ama yine de sorunsuz, sýkýntýsýz
Olmadýk bir kitabýn
Arka sayfasýna sýkýþtýrýp
Bakmadan kaçýp gitmeksiz;
Öyle olacaktý iþte
Önce bülbül ölecekti
Sonra bütün sývýlar düþecekti
Beyin denen etten aþaðý
Saat yediyi on geçe
Trenin sesiyle..

Neyse! Fazla uzattým bu gece
Bülbül artýk sorunsuz bir hece..

09/11/2015
Sosyal Medyada Paylaşın: