ÖZGÜRLÜK

Bak; Hicranýmý dinle ahengin sesiyle
Bir dinle, kim söyleyecek busesiyle
En dar yerinde dehlizin
Söylesin sana inceden naðmesiyle sesin,
Geçmez sandýðýn günler nasýl geçti
Geceler ve gündüzler bihaberce esti
Raksýn ölümsüz suretini giydi ay
Libas libas cenk etti kendisiyle vay,
Bir damla gözyaþý gibi saklandý kirpiklerde
Süzülerek aþaðý, sustu bütün dillerde
Esamesi okundu, tabutta biri var
Vicdan, Adalet ve Ahlak; ölen biri var
Üstüme düþüyor asuman, dünya ne küçük
Eyvah! Ölüyorum; Allahým bu ne büyük bir yük
Yazsamda silinir, defter kabul etmez bilirim
Kalem istemez, zorlasam cihandan silinirim
Ýsmimin üzerinde iki hece, en büyük günahýyla
Duruyor ceset gibi bütün ahý vahýyla
Ah! Ne zor iþ, ne amansýz bir yazgý allahým
Ney’den söylenendi bu; gamsýz olan hayatýn
Pürü pak idi Þems’in aþký Mevlana’ya
Ne Þems için ne de Mevlana;günah için girdik hizaya
Akmakta günler köprülerden akan sular misali
Göz açýp kapamakta marifet,bir anlýk gölgelik hali
Durduk duruyoruz;edepsiz bütün iþlerle uðraþýyoruz
Ne yaman çeliþki; tövbe için yalvarýyoruz
Girdiðimiz yollarý sen çýkar emin olan beldeye
Heyhat! utandýrma; Bir ömür pak alný vur secdeye
Gelsin vadedilen gün, aklanalým bütün günahlardan
Hemhal olalým canlardan, azat ki dünyadan..

Mamoste-î Ardî Muþî
Sosyal Medyada Paylaşın: