Kasidei İstibdat Yahut Kırmızı İzler

ATATÜRK’Ü SAYGIYLA VE ÖZLEMLE ANIYOR, ÖNÜNDE SAYGIYLA VE MÝNNETLE EÐÝLÝYORUM. ONU, AÞAÐIDA ONUN YAZMIÞ OLDUÐU BÝR KASÝDEYÝ PAYLAÞARAK ANIYORUM. SAYGILAR...

Bir köhne kadit parçasý, bir çehrei menhus,
Zulmetler içinde mütereddit, mütelâþi,
Daim mütefekkir görünen, kendine mahsus
Efkârý sakimane ile âleme karþý
Ateþ saçarak etmede her gün bizi tehdit,
Âmali harisanesini eyledi tezyit...
Gördükçe bu mazlumlarýný, sinesi maðrur,
Týrnaklarýný aileler kalbine saplar;
Maðdurlarýnýn her biri bir kûþede aðlar,
Katlandý vatan görmeðe evlâdýný makhur...
Birçoklarýmýz mahpes-ü menfada süründük.
Ey gazii mecruhu vega dideye döndük.
Ey kanlý eliyle vatan âmaline hail,
Ey enmilei sürbu cinayata delâil
Teþkil eden ey köhne kadit, katili efkâr,
Ey katili þübbaný vatan, katili ahrar,
Ey varlýðý bir millet için bâdii zillet.
Ey çehresi ifrite veren dehþeti vahþet,
Zindanlarý, menfalarý, mahpesleri doldur,
Ziniciri esaretle bütün hisleri dondur.
Tesmimi nefes, nefyi ebet, sonra denizler..
Her girdiðin evlerde durur kýrmýzý izler...
Kâbusi hiyanetle vatan can çekiþirken
Âtimizi dendaný harisin kemirirken
Bir gün Rumeli daðlarý envara boyandý;
Hürriyetin enfasý ile herkes uyandý.


ÞANLI ORDU GAZETESÝ: 24 Kasým 1908

Mustafa Kemal Atatürk

Sosyal Medyada Paylaşın: