Artýk daha da yalnýz kalbim Ne sigindiðim limanlar, Ne peþinden gittiðim anýlar Ne de adýný andiðim cumleler kaldý
Artýk daha da yorgun kalbim Taþýyamaz oldu geçmiþi, Göremez oldu geleceði Karanliða boðuldu, tutuþtu
Artýk daha da karamsar kalbim Sana ait hiç birþey kalmadý artik Tüketiyor sana ait herþeyi Yok oldu senle birlikte atiþi
Artýk daha da yalnýz kalbim Küskün artýk adini anmayan dilim Uzaklaþti senle kayboldu fikrim Tükettim artik sana ait ne varsa
Artýk daha da yalnýz kalbim Daha da yaþlandý yoruldu gönlüm Sebepsizce çöllere düþtü, gitti anýlarýn Kalmadýn kalbim de, atmýyor artik Artik daha çok yalnýz kalbim...
( Hüseyin TORUN 09.11.2015 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TORUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.