Þimdi kor ateþler içerisinde ya yüreðim. Sen olsan sönecek, Sen gelsen bitecek bu hârým! Bekleyiþlerim mahþere mi kaldý Sevgili. Gelmeyecek misin günün birinde, ’Ihlamurlar çiçek açtýðý zaman’ mesela… Ya da; Uçurumun kenarýndayken!
Senden sonrasý yoktu. Yoktu nefes almak, Yoktu artýk kalp atýþlarýný duymak! Cehennem olsa daha iyi deðil miydi yokluðundan? Gelseydin, Yürüyüp geçseydin önümden, Bitseydi bu hasret, Bu çile, bu özlem! Güneþ tan yerini aðarttý Sevgili. Ufuktan doðan Sen olsaydýn ya! Bekleyiþlerim ziyadeleþti yokluðunda.
Hani bir güneþtin ya sen, Ben hep doðmaný bekledim seher vakitlerinde. Hiç görmedim aydýnlattýðýný, yüreðimi! Gözlerim hep kapandý bir zaman sonra… Bir zaman sonra seyrediyorum seni, Batýþlarýný yüreðime!
Þimdilerde bana uzaklaþýyor bakýþlarýn, Bir adým gidince gözlerin, Kýyamet kopuyor içimde! Seninle var olmuþken, Yokluðunla imtihaným. Kaybediyorum hep Sevgili, Gidiþlerinle… Gidiþlerine kaybediyorum… Gel! Bir kere daha yaz beni gönlüne… Geliþinle can bulsun ruhum, Nurum, sürûrum! Hadi; Seslen uzaktan ruhum sevinsin. Ben sana mecburum bilirsin!
Ve… Çoktan; Kýyameti koptu yüreðimin Gidiþinle Sur’a üfledi bir Melek!
Hayrani Can
11.01.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayrani Can Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.