Bülbül oldum dost baðýnda öterim Gül oldum gönül daðýnda açarým Makas oldum dosta libaslar keserim Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Hak yolunda dil oldum kelam söylerim Nur açan yollarda kelebek oldum uçarým Dað baþýnda kalanlarý sevgiyle kucaklarým Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Dünyanýn hali bellidir meyil vermem Dünya malýna gönül verene koþmam Mazlum aðlarsa gözyaþýnda akarým kaçmam Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Gönülden sýrrýný vereni açýða vermem Namert olanýn yolunda hiç gezmem Tevekkül ederim gönülleri severim küsmem Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Hak yolunda adýmlar açar yolumuz Hani bilirim ölüm ile bitecek sonumuz Hak yolunda yürüyen Rahmanýn kuluyuz Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Gönüller Rahmanýn nazargahý bildim Gönülleri sevdim hep güldüm Ölüm gelince gülen Azrail ile gittim Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Gönül yolunda yorulmadým hep yürüdüm Benlik kokan bedenimi çýkardým hep güldüm Seven gönüllerin gülüþü içinde öldüm Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Yüce Rahman gösterir seven gönüllere cemali Ýman gönülde varsa verilir düzgün ahiret suali Gönülde açýk olmalý her daim sevgi sinyali Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým
Kul Mehmet’im aldým elime yazan kalemi Gezdim seven gönlümle cümle âlemi Hak yolunda söyledim gönüllere hak kelamý Seven gönüllerin gönül bahçesinde koþarým Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.