Seherde gördüm güzel baktý yüreðim deldi Yanaklarý gamzeli aklým baþýmda gitti Hasreti ölüm sanki gönlümü yaktý geçti Saldým gurbete kendim bu kaderin eseri
Gel güzeller güzeli sensiz yüzüm gülmedi Sendin gönlüm özeli beklerim yar gelmedi Aþk gönlümde gezeli sanma yüzüm gülmedi Saldým gurbete kendim bu kaderin eseri
Keremi sonsuz Rabbim bu güzeli bana yaz Onun olsun bu kalbim etme yârim bana naz Gamzelim olmasýn el gönülden sevsin beni Saldým gurbete kendim bu kaderin eseri
Ömrümü ona verdim alsýn gülsün alsýn haz Gonca gülleri derdim senin için yar bu yaz Gelmedin yar bekledim dondum çýktý bak ayaz Saldým gurbete kendim bu kaderin eseri
Tez buldum geç kaybettim oldum ben bir serseri Ben iþte o an bittim oldum aþkýn kanseri Aldý o ecel seni elden ne gelir þimdi Saldým gurbete kendim bu kaderin eseri
Kul Mehmet’im inledi feryadýmla gökyüzü Bittim kalmadý sözüm verdim ben namus sözü Geleceðim yanýna ecel bekletme bizi Saldým gurbete kendim bu kaderin eseri Mehmet Aluç-Kul Mehmet-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.