İçimdeki Zehirlenmelerin

Hep düþündüm
kapýlarý açýp
bir kaçma parodisi
belirsizlikten
bir gece vakti
açtým pencereleri
aþaðýya uzandým ...

sarkmak intiharýn yarýsý
yaralarýmda yara bandý
saçým kesik
yüzümde bakýmsýz bir gülüþ
kitabýn ortasýnda durmuþ bir saat gibi...

Yerde toprakla oynuyorum
kuracaðým düþüncelerin,
karmakarýþýk memleketlerini örerek,
elimdeki kýsa þiþlerle.


O öyle deðildi
benim tanýdýðým gibi
her gece bir mektup gibi
hikayeleri vardý birde ince yazýsý ..

bir nokta gerek bütün bitimlere
nede olsa sonsuza dek deðil yaþamak.


En çok anlattýðýmýzdýr
konuþmadan olan
gözlerimin içinde
gözlerinin sorusu.
suskunluk içime boþalýyor
seni çiziyor herþeye durmadan...


þiir hakkýndan gelir,
içimdeki zehirlenmelerin .
soðuk dudaklarýný yazarým ben ,
içtiðimde içime baðlanan düðümleri...

acýyý saklarým þiire
þiir arsýzlýktýr,
býkmaz baðýrmaktan.
þiir sakince küfreder
ve bazen dilimle halolmayan
ipeksi çözümlerin
harf birleþimleridir...


Sosyal Medyada Paylaşın: