Ben Artık Yokum

Saçlarýn ýrmaklara karýþan zehirli atýklar gibi.
Ne zaman dolasan boynuma boðazýmda kalýr!
Aðaçlar aðlar yaprak dökerek.
Topraða dert yanar gövdesi.
Mevsimler nazlanýr ben geçmem diyerek.
Mehtaba yayýlýr sesleri.
Kuþlar ötüþür aðaç dallarýnda.
Bir türkü büyür dudaklarýnda.
Hüznü bulurlar yaðmur damlalarýnda.
Yaðmur hiç dinmeyecekmiþ gibi.

Dudaklarýn bedenimde yara açan jiletler gibi.
Ne zaman öptüysem yeniden kanadý kabuk tutmaz yaralarým.
Gözyaþý döktüm aðaçlar gibi.
Yaðmur damlalarýna karýþtým.
Can verdim topraðýn kollarýnda.
Denizden karaya vuran balýklar gibi.
Ne yana döndüysem seni göremedim.
Sanki hep yanýmdaymýþsýn gibi...

Hayatýmý organýma göre uzattým!
Kan deðil ateþ pompaladý sanki.
Gidilecek ne kadar yol varsa adýmladým.
Hangi taþ kalplinin altýndasýn bilmem ki!
Yine yerden alýp göðemi yükselteceðimi mi sandýn?
Ona bakarsan sende benim için insandýn.
Ýkimizde yanýldýk.

Oysa ben;
Ne zaman hayallere dalsam yaný baþýmdasýn.
Sanki hiç gitmemiþsin gibi.
Biz ayrýlýk konuþmasýný hiç yapmamýþýz gibi.
Sanýrým geceyi içtim yine.
Ýçim geçmiþ uyuyakalmýþým.
Ýçimden geçmiþsin dona kalmýþým.
Yokluðun anlattý bana her þeyi.
Kendimi kaybetmiþim seni görünce.
Hayrola sen buralara uðramazdýn.
Ne oldu da deðiþti kararýn.
Geçmedi hayatýma attýýðýn þamarýn.
Kusura bakma sevgili.
Ben artýk yokum...
Sosyal Medyada Paylaşın: