Ne garip þehirsin sen Ýstanbul! Bir labirentin karanlýk çýkmazlarý gibi sokaklarýn. Ve taþýdýðýn onca yaþam mücadelesiyle Bir göz deðmesi, bir dudak titremesidir anladýðým.
Ne garip þehirsin sen Ýstanbul! Aslýnda bir þehir deðil, bir ömür. Ne sevgiler yok ettin kucaðýnda; ölümsüz sayýlan, Ne baharlar kattýn sevgilere, hiç solmayan.
Ay’ýn rengi bir baþkadýr sende Bir baþkadýr rakýnýn tadý. Düþsem de senden ayrý asýrlar boyu, Yaþayacaksýn sen Ýstanbul akþamlarý. Dinlemiyorsam seni gözlerim kapalý, Bil ki hissediyorum, Sana açýk yüreðimin bütün kývrýmlarý....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muzaffer Aziz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.