Serseri düþlerimin kanayan þu koynunda, Hasret þarapnelleri yaðýyordu geceme. Bir yaz ikindisinde ayrýlýðýn oynunda, Yasadýþý sevdanýn kaný düþtü heceme.
Hüzünlü saçlarýma düþen yorgun aklara, Ey sevdiðim mülteci bir ömür sýkýþtýrdým. Düþümü parçalayan karanlýk sokaklara, Hasret kokan bir aþký inan ki yakýþtýrdým.
Geceydi þehre hüzün aðýr aðýr çökerken, Paslanmýþ bir mýzraðý yüreðime sapladýn. Ýlkyazýn yaðmurlarý gözyaþýný dökerken. Kendi nefsine uyup oyunlar hesapladýn,
Bir uzun hikayedir anlatsam anlamazsýn, Mekaný nere iyi kötü adamlarý kim? Bu öykünün baþýnda yorulur dinlemezsin, Sonra düþersin dara bulamazsýn bir hekim.