Taktým kalbimi soluma, çýktýk biz uzunca yola. Dün saat ona beþ kala, yoruldu da verdik mola. Soluk soluða seslendi, ’’benim bu hâllerim nice?’’ ’’Ne ettin de yordun beni?’’, hesaba çekti kendince.
Ne etmedim ki seninle, yalan doldurdum içine, Ýhanetin yüzlercesi senle yaþandý, boþuna. Dostlarýma çok söyledim: "seviyorum, kalbimdesin." Yalanýma inanmadýn, buna her zaman direndin.
Anam babam ihtiyardý, onlara hiç acýmadým, Bunlarý seninle yaptým, kepazeye çýktý adým. Buna çok bile dayandýn, hep böyle gidecek sandým, Eðer beni afetmezsen, iki cihanda da yandým.
06.10.2015
MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.