Gecenin kalbinde hançerdir hasret
Can çekiþen karanlýk.
Yapmýþtýr yapacaðýný bir yanýmýza
Buzdan bir yalnýzlýk.
Gece;
Yýkýlmaz duvarlar örmekte içimize..
Yaman bir kavgadýr yaþamak adýna
Ölümcül savaþ..
Ve bitmez sanýlan bir gece
Yavaþ yavaþ can çekiþtirmektedir
Çoban yýldýzýnýn ýþýklarýnda.
Iþýk;
Geceye sýkýlan bir yaðlý kurþun.
Önce tepelerde ölür karanlýk.
Derlerki,
Geceye hançeri ilk vuran
Bir çilli horozdur.
Sonra,
Kuþlar gagalarýyla
Karanlýðýn canýný alýr...
Derler ki;
Güneþ sancýlarla doðarmýþ.
Güllerdeki çiðler,
Topraktaki buhar ondanmýþ.
Her sabah karanlýk,
Her akþam gün ölürmüþ.
Ben her akþam bir hançer görürüm.
Her sabah kurþun sesiyle uyanýrým
Bilirim gün doðar,
Bilirim karanlýk ölür.
Bu yüzden hüzünlüyüm biraz...
Sabah akþam hep ayni þeyleri yaþarým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.